Een tekst voor een geliefde viervoeter;

Trouwe viervoeter, hun maatje, hun Suzy

Soms verwacht je iets kleins, iets schattigs, een schoothondje misschien.

Maar wat jullie kregen, was Suzy.

Een herder – vol energie, karakter en hart.

Ze kwam niet aan trippelen, maar aan rennen – recht het leven in, en nog harder in jullie harten.

Suzy was niet zomaar een hond.

Ze was trouw, slim, gevoelig en dapper.

Ze voelde alles feilloos aan: wie verdriet had, wie geruststelling nodig had, wie even een poot of een kop tegen zich aan kon gebruiken.

Ze was er. Altijd.

Geen dag ging voorbij zonder haar aanwezigheid – haar blik, haar blaf, haar enthousiasme voor de kleinste dingen.

Ze was waaks als het moest, zachtaardig als het kon, en altijd puur.

Een ziel met vier poten en een gouden hart.

Het afscheid is stil en rauw tegelijk.

Geen natte neus meer in de ochtend.

Geen kwispelende begroeting als je thuiskomt.

Geen Suzy meer die je aankijkt alsof jij haar hele wereld bent – want dat was je ook.

Maar ze blijft.

In jullie herinneringen. In huis. In het hart.

In elke wandeling die net iets leger voelt.

In elk moment waarop we je denkt: "Suus zou nu...”

Dank je, lieve Suzy.

Voor je liefde.

Voor je trouw.

Voor wie je was.

Je was niet het hondje dat we verwachtten.

Je was zoveel méér.